معنی دارای رایحه

بودار

بو

بو

(یِ حِ) [ع. رایحه] (اِ.) بوی، بوی خوش.

رائحه، نفس، هاله

رائحه

عطر

Geruch [noun], Atem (m), Hauch (m), Schnaufer (m)

In

نسیم یا بویی که به ‌مشام می‌رسد، بو، بوی، بوی بد یا بوی خوش،

بو، ریح، شمیمه، شمیم، عطر، نکهت

دخترانه، بوی خوش، بوی خوش

نسیمی که بمشام رسد

خوب رایحه. [ی ِ ح َ / ح ِ] (ص مرکب) خوشبوی. معطر. چیزی که بویش دلپذیر باشد. (ناظم الاطباء).

شمین

440